Historia portu w Gdyni sięga dwudziestolecia międzywojennego, kiedy po I wojnie światowej Polska odzyskała dostęp do morza. Było to jedynie 120 kilometrów linii brzegowej z wyłączeniem Wolnego Miasta Gdańska. Mimo że w teorii Polacy mogli korzystać z portu, to w rzeczywistości nie było to takie łatwe. Polska potrzebowała portu wojennego i handlowego, nad którym sprawowałaby całkowitą władzę. Decyzję o budowie nowego portu podjęto zimą 1920 roku, a bezpośrednią przyczyną tej decyzji była wojna polsko - bolszewicka i związane z nią utrudnienia dostępu do gdańskiego portu. Miejsce pod budowę portu wskazał inż. Tadeusz Wenda. W 1923 roku wybudowano pierwszą przystań tzw. Tymczasowy Port Wojenny oraz Schronisko dla Rybaków. 2 lata później budowa portu znacznie przyśpieszyła co było spowodowane polsko - niemiecką wojną celną. Dzięki wsparciu ministra Eugeniusza Kwiatkowskiego i uznaniu portu w Gdyni za inwestycję strategiczną w skali kraju, uzyskano dofinansowanie na dalszą rozbudowę. Jeszcze w tym samym roku port w Gdyni połączono ze Śląskiem magistralą kolejową, która umożliwiała eksport polskiego węgla drogą morską. Rok przed wojną port w Gdyni stał się najnowocześniejszym portem na Bałtyku oraz jednym z najważniejszych portów w całej Europie. Obecnie port w Gdyni jest trzecim co do wielkości (po Gdańsku i Szczecinie) portem w Polsce. W 2011 roku ogólna wielkość przeładunków w porcie wyniosła prawie 16 mln ton, w tym kontenerów ponad 616 tys. TEU