"Chrobry" zbudowany dla obsługi linii południowoamerykańskiej, od bliźniaczego "Sobieskiego" różnił się większą liczbą miejsc pasażerskich (ponad 1100), uzyskaną przez zagęszczenie kabin i zwiększenie ilości miejsc typowo emigranckich.
27 lipca 1939 r. wszedł do eksploatacji, a dwa dni później, udał się w swą pierwszą podróż. Jednym z 1042 pasażerów statku był Witold Gombrowicz, który wypłynął do Ameryki Południowej, by już nigdy do Polski nie powrócić.
20 sierpnia 1939 r. statek zawinął do Buenos Aires. Informacja o wybuchu wojny zastała go podczas powrotu, na pełnym morzu - w tej sytuacji 2 września w porcie Recife rejs przerwano, a kapitan skierował statek do Southampton, gdzie został przebudowany na transportowiec wojska.
"Chrobry" od kwietnia 1940 r. uczestniczył w kampanii norweskiej, tam też, jako statek flagowy kolejnego konwoju, został zbombardowany 14 maja przez samoloty niemieckie w Vestfjordzie. Zginęło wielu przewożonych żołnierzy i 12 członków załogi. Resztę uratowały eskortujące okręty brytyjskie. Ocaleli wszyscy oficerowie, w tym kapitan Zygmunt Deyczakowski oraz starszy oficer Karol Olgierd Borchardt. Płonący statek nie tonął przez wiele godzin, w końcu, 15 maja został storpedowany przez samolot pokładowy z lotniskowca HMS "Ark Royal" i zatonął na pozycji 67°40?N, 13°50?E.