Kontradmirał Henryk Pietraszkiewicz skończył 90 lat. To obecnie najstarszy polski marynarz w stopniu admiralskim. Urodził się 3 stycznia 1923 roku w Kolonii – Koronowo w województwie wileńskim. W Marynarce Wojennej służył od 1946 do 1983 roku.Na spotkaniu urodzinowym w Klubie MW „Riwiera” zaprezentowana została nowa książka autorstwa Jubilata, pod tytułem „Rozważania o tradycji Marynarki Wojennej”.
Henryk Pietraszkiewicz w 1944 roku został wcielony do Armii Czerwonej, a następnie do Wojska Polskiego. 15 września 1944 roku otrzymał przydział do 4 Dywizji Piechoty, w której po ukończeniu kursu oficerskiego został zastępcą dowódcy baterii moździerzy do spraw polityczno-wychowawczych. Brał udział walkach pod Kołobrzegiem, nad Odrą, pod Berlinem aż do 8 maja 1945 roku.
W lipcu 1946 roku, w stopniu podporucznika, rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej, którą ukończył jako prymus w 1949 roku.
Przebieg służby w Marynarce Wojennej:
1949 r. - 1951 r. - zastępca dowódcy okrętu podwodnego ORP „Sęp”
1954 r. – dowódca ORP „Sęp”, następnie szef sztabu dywizjonu okrętów podwodnych.
1956 r. – w grudniu, po ukończeniu kursu w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR w Leningradzie, wyznaczony na stanowisko dowódcy Brygady Okrętów Podwodnych.
1966 r. - ukończył studia zaoczne w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, uzyskując tytuł magistra historii.
1966 - 1969 r. - dowódca 9 Flotylli Obrony Wybrzeża, od październiku 1968 r. w stopniu kontradmirała;
1969 r. - od marca do listopada komendant Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej, następnie przez 10 lat - szef Sztabu MW.
1979 r. - zastępca dowódcy MW do spraw liniowych,
1983 r. - od 18 listopada w stanie spoczynku
2001 r. - doktor honoris causa Akademii Marynarki Wojennej za wybitne zasługi w rozwoju nauki i umacniania obronności kraju.