Jest jedną z legend biało-czerwonej bandery.Jedną z legendarnych postaci w historii Akademii Morskiej - patronem głównej uczelnianej auli. Kapitan Tadeusz Meissner był jedną z najbarwniejszych postaci w historii Polskiej Marynarki Handlowej, polskiego szkolnictwa morskiego. 19 sierpnia minęła 50 rocznica śmierci Kapitana.

Znakomity marynarz, odważny człowiek, wychowawca kadr morskich. Urodził się w Warszawie 4 sierpnia 1902 . W 1918, niespełna 16 letni młodzieniec zgłasza się ochotniczo do tworzonego Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-sowieckiej 1920, później w powstaniu śląskim. Trafił do niemieckiej niewoli, skąd zbiegł, prowadził działalność dywersyjną za linią frontu, wreszcie odznaczenie Krzyżem Virtuti Militari.

Po powrocie do Warszawy podjął naukę w szkole Wawelberga i Rotwanda, a w 1922  przeniósł się do Szkoły Morskiej w Tczewie. W 1923 wziął udział w pionierskim rejsie szkolnego żaglowca ˝Lwów˝ do Brazylii. Szkołę Morską z wyróżnieniem skończył w 1925. 

W grudniu 1929  znalazł się w załodze kapitana Konstantego Maciejewicza, która miała przeprowadzić nowo kupiony żaglowiec ˝Pomorze˝ z Francji do duńskiej stoczni w Nakskov. W dramatycznych okolicznościach, walcząc ze sztormem u brzegów Bretanii, zdołali uratować statek, znany później jako „Dar Pomorza”.  W 1930 zdobył dyplom kapitana żeglugi wielkiej, a  w latach 1934-1935 uczestniczył, na stanowisku starszego oficera, w słynnej podróży „Daru Pomorza” dookoła świata. 

   W styczniu 1940 r kapitan Meissner objął dowództwo s/s ˝Warszawa˝, którym  ewakuowano polskich uchodźców z Pireusu i Splitu do Marsylii i Bejrutu. 26 grudnia 1941 podczas rejsu do Tobruku, ˝Warszawa˝ została storpedowana przez U-559.   Za działalność wojenną, w tym akcję ratowania ˝Warszawy˝, kapitan Meissner odznaczony został Krzyżem Walecznych i brytyjskim  Order of the British Empire.

Po zakończeniu wojny  przygotowywał polskie załogi i statki powracające do kraju, nadzorował ich remonty. Sam do Gdyni wrócił w 1946. Został zatrudniony jako inspektor w centrali GAL, dowodził „Batorym˝, a na początku 1951 został głównym nawigatorem Centralnego Zarządu Polskiej Marynarki Handlowej.

W 1953 Tadeusz Meissner został ponownie  kapitanem ˝Batorego˝. Rok później, po zmyciu z pokładu i śmierci w sztormie kilku marynarzy, został pozbawiony dowództwa statku. Izba Morska wykazała brak winy Kapitana, doczekał się pełnej rehabilitacji. W tym czasie został cenionym wykładowcą nawigacji w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni. 

Tadeusz Meissner zmarł przedwcześnie 19 sierpnia 1966, spoczął w Alei Zasłużonych na cmentarzu Witomińskim,