Odszedł 22 października 2012 r. we francuskim Montresor, gdzie mieszkał, wraz z żoną, od momentu swojego przejścia na emeryturę. Był jedynym synem wiceadmirała Józefa Unruga, współtwórcy Polskiej Marynarki Wojennej, Dowódcy Floty, dowódcy Obrony Wybrzeża we wrześniu 1939 r. Horacy Unrug, po upadku komunizmu, wielokrotnie odwiedzał Polskę, szczególnie bliskie były Jego związki z Gdynią. Miał 82 lata.

Horacy Unrug praktycznie całe dorosłe życie spędził na emigracji. Polskę opuścił wraz z matką Zofią       1 sierpnia 1945 roku. Admirał Józef Unrug, po opuszczeniu obozu, przebywał wówczas w Wielkiej Brytanii. W związku z decyzją o nie wracaniu do kraju rządzonego przez komunistów, czynił starania o sciągnięcie na Zachód rodziny. Zofia Unrugowa z synem Horacym, przez Pragę, Pilzno, Norymbergę, Maczkowo - miejsce stacjonowania polskiej 1 Dywizji Pancernej (tam spotkali się z Admirałem), wreszcie Kopenhagę, dotarli po wielu proceduralnych problemach do Londynu w 1946 roku. 

Horacy Unrug skończył w Wielkiej Brytanii studia inżynierskie. Ożenił się w 1957 r. z poznaną w Maroku Anną Marią Potocką. Państwo Unrugowie, jako emeryci, osiedli w Montresor - tej historycznej, polskiej enklawie we Francji. Tutaj, na miejscowym cmentarzu, wśród wielu wybitnych przedstawicieli polskiej emigracji, spoczęli rodzice Horacego, Józef i Zofia Unrugowie, .

W ubiegłym roku, ekipa Agencji Rozwoju Gdyni, w ramach projektu Muzeum Emigracji, odwiedziła Horacego Unruga. W zarejestrowanym wywiadzie powiedział on wówczas m.in.: " Jedynym miejscem gdzie się czuję u siebie, w domu, jest Gdynia. Zorientowałem się o tym gdy byłem tam. To jest moje rodzinne miasto. Spędzałem tam przed wojną, do wieku 9 lat, regularnie po ok.pół roku. Byłem u siebie, w domu, i dalej jestem...".

Horacy Unrug spoczął na cmentarzu w Montresor, obok mogił swoich rodziców. W kościele garnizonowym w Gdyni-Oksywiu, w niedzielę 28 października, odprawiona została msza święta za Jego duszę.